پابلو نرودا pablo neruda

به آرامی آغاز به مردن می‌كنی
اگر سفر نكنی،
اگر كتابی نخوانی،
اگر به اصوات زندگی گوش ندهی،
اگر از خودت قدردانی نكنی.

به آرامی آغاز به مردن می‌كنی
زمانی كه خودباوری را در خودت بكشی،
وقتي نگذاری ديگران به تو كمك كنند.

به آرامی آغاز به مردن می‌كنی
اگر برده‏ عادات خود شوی،
اگر هميشه از يك راه تكراری بروی،
اگر روزمرّگی را تغيير ندهی،
اگر رنگ‏های متفاوت به تن نكنی،
يا اگر با افراد ناشناس صحبت نكنی.

تو به آرامی آغاز به مردن می‏كنی
اگر از شور و حرارت،
از احساسات سركش،
و از چيزهايی كه چشمانت را به درخشش وامی‌دارند،
و ضربان قلبت را تندتر می‌كنند،
دوری كنی.

تو به آرامی آغاز به مردن می‌كنی
اگر هنگامی كه با شغلت‌ يا عشقت شاد نيستی،
آن را عوض نكنی،
اگر برای مطمئن در نامطمئن خطر نكنی ،
اگر ورای روياها نروی،

اگر به خودت اجازه ندهی،
كه حداقل يك بار در تمام زندگيت
ورای  مصلحت‌انديشی بروی.
امروز زندگی را آغاز كن!
امروز مخاطره كن!
امروز كاری كن!

نگذار كه به آرامی بميری!
شادی را فراموش نكن!

پابلو نرودا